Bedensel veya fiziksel ceza, bir kişide fiziksel acıya neden olmayı amaçlayan bir cezadır. Ev ve okul ortamlarında reşit olmayanlara şaplak atma mahkum ve kölelere kürek çekme gibi çeşitler uygulanabilir.
Kırbaçlama, dağlama ve hatta sakatlama gibi fiziksel cezalar, eski zamanlardan beri çoğu medeniyette uygulandı. Aydınlanma çağında insancıl ideallerin gelişmesiyle birlikte, bu tür cezalar Batı toplumunda giderek daha fazla insanlık dışı olarak görülüyor. 20. yüzyılın sonlarında, çoğu gelişmiş ülkenin yasal sistemlerinden fiziksel ceza çıkarılmıştı. 1
Yirminci yüzyılın sonları ve yirmi birinci yüzyılın başlarında, insan hakları hukukunun çeşitli bağlamlarda fiziksel ceza sorununa uygulandığı görüldü:
Pek çok Batı ülkesinde tıp ve insan hakları örgütleri çocukların fiziksel cezalandırılmasına karşı çıkıyor. Fiziksel cezaya karşı kampanyalar, evlerde ve okullarda küçüklere karşı fiziksel cezanın kullanılmasını yasaklamak için yasal reformlar getirmeyi amaçlıyor.
Yazar Jared Diamond, avcı-toplayıcı toplumların aksine tarım ve sanayi toplumlarının fiziksel ceza kullanma eğiliminin daha fazla olduğunu yazıyor. Diamond, bunu avcı-toplayıcıların değerli eşyaya sahip olmaması ile açıklıyor ve çocuğun kötü davranışlarının başkalarının mülküne zarar vermeyeceğini öne sürüyor.5
Parakanã ve Ju/'hoansi yanı sıra bazı Aborjin Avustralyalılar arasında yaşamış olan araştırmacılar, bu kültürlerde çocuklara fiziksel ceza uygulanmadığını yazmışlardır.6
Wilson şöyle yazıyor:
Batı dünyasında, çocuklara yönelik fiziksel cezalar geleneksel olarak yetişkinler tarafından otorite rollerinde kullanılmıştır.7 Bir ceza olarak çocuğunu dövmek, Özdeyişler kitabında bile tavsiye edilmektedir: Rober Wilson, "Muhtemelen bu tutum, en azından kısmen, ataerkil toplumda yaşlının otoritesini sürdürme arzusundan kaynaklanmaktadır. Ancak bunlar, Hristiyan topluluklarında bin yıldan fazla bir süredir çocuklara fiziksel ceza uygulanmasını haklı çıkarmakla kalmayıp, kullanılmasını emreden sözlerdir. Sözler birkaç istisna dışında kabul edildi; Sadece son iki yüz yılda, farklılaşan ve büyüyen bir görüş kitlesi oluştu. Merakla, İsa'nın çocuklara (Markos, X) karşı nazikliği genellikle göz ardı edildi". Mısır, Çin, Yunan ve Roma'da adli ve eğitimsel disiplini sağlamak için bedensel ceza uygulandı.
Biçimleri bozulan Mısırlı suçlular, adı " kesik burunlar " anlamına gelen Sina sınırındaki Tjaru ve Rhinocorura bölgelerine sürüldü. Eski İsrail'de fiziksel ceza reçete edildi, ancak 40 kırbaçla sınırlıydı. 8
Çin'de bazı suçluların şekli bozuldu ve damga yapıldı.
Sparta, onları irade ve fiziksel gücü artırmak için tasarlanmış bir disiplin rejiminin parçası olarak kullandı.
Sparta örneği aşırı olmasına rağmen, bedensel ceza muhtemelen en sık görülen ceza türüydü.
Roma İmparatorluğu'nda, bir Roma vatandaşının yasaya göre alabileceği maksimum ceza, sırt ve omuzlara uygulanan kırbaçla 40 "kırbaç", "vuruş" veya " fasces " ile darbe idi.
Bu tür cezalar kan akıtabilir ve sık sık alenen uygulanırdı.
Quintilian (c. 35 - c. 100) fiziksel ceza kullanımına karşı bir miktar muhalefet dile getirdi. Wilson'a göre, "sonraki iki bin yıl içinde fiziksel cezaya karşı muhtemelen daha net bir suçlama yapılmadı". Plutarch, yine birinci yüzyılda şöyle yazar:
Bizans İmparatorluğu bazı suçluları ve rakip imparatorları kör etti. İmparatorun fiziksel olarak ideal olması gerektiğine olan inançları, bir şekil bozukluğunun, rakibi kavramsal olarak görevden diskalifiye ettiği anlamına geliyordu. ( Yarık burunlu Justinianus'un ikinci saltanatı dikkate değer bir istisnaydı. )
Bedensel ceza, Katolik kilisesi insan vücuduna yönelik tutumları teşvik ediyor kırbaçlama okullarda bir disiplin aracı olarak görülüyordu.
Bununla birlikte,11. yüzyılda Canterbury Başpiskoposu Aziz Anselm, çocukların tedavisinde fiziksel cezanın aşırı kullanımı olarak gördüğü şeye karşı konuşuyordu. 9
16. yüzyıldan başlayarak bedensel cezalar halka açık gösterilere dönüştü. Bu arada, Roger Ascham gibi eğitim üzerine yazan ilk yazarlar, çocukların keyfi olarak cezalandırılmasından şikayet ettiler.10
Peter Newell, konuyla ilgili en etkili yazarın muhtemelen, Eğitimle İlgili Bazı Düşünceler'de fiziksel cezanın eğitimdeki rolünü açıkça eleştiren İngiliz filozof John Locke olduğunu yazıyor. Polonyalı yasa koyucuları, dünyada bunu yapan ilk ülke olan 1783'te Polonya'daki okullarda fiziksel cezayı yasaklarken kendisinden etkilenmişlerdi.11 19. yüzyılda Avrupa ve Kuzey Amerika'da fiziksel ceza kullanımında azalma oldu. Britanya'da, cezaya karşı popüler muhalefet iki önemli olay tarafından teşvik edildi: 1846'da askeri bir kırbaçlamadan sonra ölen Er Frederick John White'ın ölümü ve 1860'ta okul müdürü tarafından öldürülen Reginald Cancellor'ın ölümü. 12 13 İngiltere ve diğer bazı ülkelerdeki yetkililer, okullar, hapishaneler ve ıslahevleri gibi devlet kurumlarında bedensel ceza uygulanmasına ilişkin daha ayrıntılı kurallar getirdiler. Birinci Dünya Savaşı'na gelindiğinde, İngiltere'deki disiplin aşırılıkları hakkındaki şikayetler azaldı. 14
Amerika Birleşik Devletleri'ndeki mahkemeler, 1870'lerde, bir kocanın "hata yapan karısını fiziksel olarak cezalandırma" hakkına sahip olduğu şeklindeki örf ve adet hukukunu geçersiz kıldı.15
Birleşik Krallık'ta, bir kocanın karısını "görev sınırları içinde" tutmak için orta düzeyde fiziksel ceza verme konusundaki geleneksel hakkı 1891 de kaldırıldı. Daha fazla bilgi için Aile içi şiddete bakın.
Birleşik Krallık'ta, adli bedensel ceza kullanımı yirminci yüzyılın ilk yarısında azaldı ve 1948 tarihli Ceza Adalet Yasası'nda çok ciddi iç hapishane disiplini vakaları dışında kırbaçlama yasaklandı.16 Birçok Avrupa ülkesi daha önce bunu kaldırmıştı. Okullarda baston, kürek veya tawse kullanımı Birleşik Krallık ve Amerika Birleşik Devletleri'nde 1980'lere kadar yaygın olarak kaldı. Amerika Birleşik Devletleri'nin güneyindeki kırsal alanlarda ve diğer bazı ülkelerde, hala geçerlidir: bkz. Okulda fiziksel ceza .
20. yüzyılın sonlarında fiziksel cezayla ilgili önemli gelişmeler meydana geldi. Fiziksel cezanın yasaklanması açısından özel öneme sahip yıllar;
Çocuk hakları kavramı 20. yüzyılda gelişti, ancak bedensel ceza konusu genellikle yüzyılın ortalarından önce ele alınmadı. Çocuklara yönelik fiziksel cezaların yasaklanmasında özellikle önemli olan yıllar vurgulanmıştır.
Botsvana, Malezya, Singapur ve Tanzanya gibi bazı eski İngiliz toprakları da dahil olmak üzere dünyadaki yaklaşık 33 ülke hâlâ adli bedensel cezayı sürdürüyor. Singapur'da, belirli suçlar için erkekler rutin olarak hapis cezasına ek olarak dayak cezasına çarptırılır. Singapurluların sopayla vurma uygulaması, 1994 yılında Amerikalı genç Michael P. Fay vandalizm nedeniyle dört kez baston aldığında dünya çapında çok tartışıldı. Endonezya'nın Aceh Eyaletinde adli dayak ve kırbaçlama da kullanılıyor. 26
Suudi Arabistan, BAE, Katar, İran, Brunei, Sudan ve Nijerya'daki bazı kuzey eyaletleri gibi İslami hukuk sistemine sahip diğer bazı ülkeler, bir dizi suç için adli cezada kırbaçlama uygulamaktadır. Nisan 2020'de Suudi Yüksek Mahkemesi, mahkeme sisteminden kırbaç cezasını kaldırdı ve yerine hapis veya para cezası getirdi. 27
Pakistan'ın bazı bölgelerinde yasa ve hükümette bir çöküş yaşanıyor ve gayri resmi İslami mahkemeler tarafından fiziksel cezanın yeniden getirilmesine yol açıyor. 28
Suudi Arabistan ve İran gibi bazı İslam ülkeleri, bedensel cezanın yanı sıra, uzuv kesme veya sakatlama gibi başka türden fiziksel cezalar da kullanıyor.29 30 31
Bununla birlikte, "bedensel ceza" terimi, 19. yüzyıldan beri genellikle diğer fiziksel ceza türlerinden ziyade dayak, kırbaçlama veya falaka anlamına gelmektedir. 32 33 34 35 36 37 38
Bazı ülkelerde, mahkumlara falaka hala uygulanmaktadır. 39
Orijinal kaynak: bedensel ceza. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Rich, John M. (December 1989). "The Use of Corporal Punishment". The Clearing House, Vol. 63, No. 4, pp. 149–152. ↩
Deuteronomy 25:1-3 ↩
Wicksteed, Joseph H. The Challenge of Childhood: An Essay on Nature and Education, Chapman & Hall, London, 1936, pp. 34–35. ↩
Ascham, Roger. The scholemaster, John Daye, London, 1571, p. 1. Republished by Constable, London, 1927. ↩
Newell, Peter (ed.). A Last Resort? Corporal Punishment in Schools, Penguin, London, 1972, p. 9 ↩
Middleton, Jacob (2005). "Thomas Hopley and mid-Victorian attitudes to corporal punishment". History of Education. ↩
Middleton, Jacob (November 2012). "Spare the Rod" . History Today (London). ↩
Calvert, R. "Criminal and civil liability in husband-wife assaults", in Violence in the family (Suzanne K. Steinmetz and Murray A. Straus, eds.), Harper & Row, New York, 1974. ↩
Criminal Justice Act, 1948 zi & z2 GEo. 6. CH. 58., pp. 54–55. ↩
This applies to the 47 members of the Council of Europe, an entirely separate body from the European Union, which has only 28 member states. ↩
Global Initiative to End All Corporal Punishment of Children (2012). Retrieved 1 May 2012. "Key Judgements." The ruling concerned the Isle of Man, a UK Crown Dependency. ↩
UN Human Rights Committee (1992) "General Comment No. 20". HRI/GEN/1/Rev.4.: p. 108 ↩
UN (1996) General Assembly Official Records, Fiftieth Session, A/50/44, 1995: par. 177, and A/51/44, 1996: par. 65(i). ↩
UN Committee on Economic, Social and Cultural Rights (1999) "General Comment on 'The Right to Education'," HRI/GEN/1/Rev.4: 73. ↩
European Committee of Social Rights 2001. "Conclusions XV – 2," Vol. 1. ↩
UN Committee on the Rights of the Child (2006) "General Comment No. 8:" par. 3. However, Article 19 of the Convention makes no reference to corporal punishment, and the Committee's interpretation on this point has been explicitly rejected by several States Party to the Convention, including Australia, Canada and the United Kingdom. ↩
UN OHCHR (2012). Committee on the Rights of the Child . Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights. Retrieved 1 May 2012. ↩
UN (2007) United Nations General Assembly, A/RES/62/141. The United States was the only country to vote against. There were no abstentions. ↩
Walsh, Declan. "Video of girl's flogging as Taliban hand out justice" , The Guardian, London, 2 April 2009. ↩
Campaign against the Arms Trade, Evidence to the House of Commons Select Committee on Foreign Affairs , London, January 2005. ↩
"Lashing Justice" , Editorial, The New York Times, 3 December 2007. ↩
"Saudi Arabia: Court Orders Eye to Be Gouged Out" , Human Rights Watch, 8 December 2005. ↩
Oxford English Dictionary, 2nd edition, 1989, "corporal punishment: punishment inflicted on the body; originally including death, mutilation, branding, bodily confinement, irons, the pillory, etc. (as opposed to a fine or punishment in estate or rank). In 19th c. usually confined to flogging or similar infliction of bodily pain." ↩
"Physical punishment such as caning or flogging" – Concise Oxford Dictionary. ↩
"... inflicted on the body, esp. by beating." – Oxford American Dictionary of Current English. ↩
"mostly a euphemism for the enforcement of discipline by applying canes, whips or birches to the buttocks." – Charles Arnold-Baker, The Companion to British History, Routledge, 2001. ↩
"Physical punishment such as beating or caning" – Chambers 21st Century Dictionary. ↩
"Punishment of a physical nature, such as caning, flogging, or beating." – Collins English Dictionary. ↩
"the striking of somebody's body as punishment" – Encarta World English Dictionary, MSN. Archived 31 October 2009. ↩
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page